ش | ی | د | س | چ | پ | ج |
1 | ||||||
2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 |
9 | 10 | 11 | 12 | 13 | 14 | 15 |
16 | 17 | 18 | 19 | 20 | 21 | 22 |
23 | 24 | 25 | 26 | 27 | 28 | 29 |
گفته بودم چوبیایی غم دل با توبگویم چه بگویم که غم ازدل برود چون تو بیایی
بحار الأنوار ج75، ص: 279باب 24
ما روی عن الصادق (ع) من وصایاه لأصحابه
1 ف «1»، تحف العقول وَصِیَّتُهُ ع لِعَبْدِ اللَّهِ بْنِ جُنْدَبٍ «2» رُوِیَ أَنَّهُ ع قَالَ :
1- یَا عَبْدَ اللَّهِ لَقَدْ نَصَبَ إِبْلِیسُ حَبَائِلَهُ فِی دَارِ الْغُرُورِ- فَمَا یَقْصِدُ فِیهَا إِلَّا أَوْلِیَاءَنَا- وَ لَقَدْ جَلَّتِ الْآخِرَةُ فِی أَعْیُنِهِمْ حَتَّى مَا یُرِیدُونَ بِهَا بَدَلًا- ثُمَّ قَالَ آهِ آهِ عَلَى قُلُوبٍ حُشِیَتْ نُوراً- وَ إِنَّمَا کَانَتِ الدُّنْیَا عِنْدَهُمْ بِمَنْزِلَةِ الشُّجَاعِ الْأَرْقَمِ «3»- وَ الْعَدُوِّ الْأَعْجَمِ «4» أَنِسُوا بِاللَّهِ- وَ اسْتَوْحَشُوا مِمَّا بِهِ اسْتَأْنَسَ الْمُتْرَفُونَ- أُولَئِکَ أَوْلِیَائِی حَقّاً وَ بِهِمْ تُکْشَفُ کُلُّ فِتْنَةٍ- وَ تُرْفَعُ کُلُّ بَلِیَّةٍ .
سفارشات امام صادق (ع) به عبدالله ابن جندب
1- یا عبد الله، شیطان دامهاى خود را در دنیا گسترده و هدف او اولیاء و دوستان ما هستند، آنچنان آخرت در نظر دوستان ما بزرگ و با اهمیت است که هرگز چیز دیگرى را بجاى آن نمىپذیرند سپس فرمود: آه آه بر دلهائى که پر از نور شده و دنیا در نظر آنها همچون مار بزرگ و مسموم و دشمن نفهم است انس بخدا گرفتهاند و از هر چه دنیا پرستان بآن دل بستهاند بیزارند آنهایند دوستان واقعى ما که بوسیله ایشان هر آشوبى برطرف مىشود و هر بلائى رفع میگردد.
2- یَا ابْنَ جُنْدَبٍ حَقٌّ عَلَى کُلِّ مُسْلِمٍ- یَعْرِفُنَا أَنْ یَعْرِضَ عَمَلَهُ فِی کُلِّ یَوْمٍ وَ لَیْلَةٍ- عَلَى نَفْسِهِ فَیَکُونَ مُحَاسِبَ نَفْسِهِ- فَإِنْ رَأَى حَسَنَةً اسْتَزَادَ مِنْهَا- وَ إِنْ رَأَى سَیِّئَةً اسْتَغْفَرَ مِنْهَا لِئَلَّا یَخْزَى یَوْمَ الْقِیَامَةِ طُوبَى لِعَبْدٍ لَمْ یَغْبِطِ الْخَاطِئِینَ- عَلَى مَا أُوتُوا مِنْنَعِیمِ الدُّنْیَا وَ زَهْرَتِهَا- طُوبَى لِعَبْدٍ طَلَبَ الْآخِرَةَ وَ سَعَى لَهَا- طُوبَى لِمَنْ لَمْ تُلْهِهِ الْأَمَانِیُّ الْکَاذِبَةُ- ثُمَّ قَالَ ع رَحِمَ اللَّهُ قَوْماً کَانُوا سِرَاجاً وَ مَنَاراً- کَانُوا دُعَاةً إِلَیْنَا بِأَعْمَالِهِمْ وَ مَجْهُودِ طَاقَتِهِمْ- لَیْسُوا کَمَنْ یُذِیعُ أَسْرَارَنَا
2- اى پسر جندب لازم است براى هر کس که عارف بحق ما است عمل خود را در هر شب و روز رسیدگى کند و از خود حساب بخواهد. اگر کار خوبى مشاهده کرد اضافه کند و اگر گناهى انجام داده بود از آن استغفار نماید تا روز قیامت خوار نشود خوشا بحال آن بندهاى که افسوس خطاکاران را نخورد بواسطه مال دنیائى که بآنها داده شده، خوشا بحال بندهاى که در جستجوى آخرت است و کوشش براى آن مىکند خوشا بحال کسى که دلبسته بآرزوهاى دروغ نیست سپس فرمود خدا رحمت کند آن گروهى را که چراغ درخشان و راهنماى مردم بودند. مردم را بوسیله اعمال خودبسوى ما دعوت میکردند و تمام قدرت خویش را بکار مىبردند و از کسانى نبودند که اسرار ما را فاش نمایند.
3- یَا ابْنَ جُنْدَبٍ إِنَّمَا الْمُؤْمِنُونَ الَّذِینَ یَخَافُونَ اللَّهَ- وَ یُشْفِقُونَ أَنْ یُسْلَبُوا مَا أُعْطُوا مِنَ الْهُدَى- فَإِذَا ذَکَرُوا اللَّهَ وَ نَعْمَاءَهُ وَجِلُوا وَ أَشْفَقُوا- وَ إِذا تُلِیَتْ عَلَیْهِمْ آیاتُهُ زادَتْهُمْ إِیماناً- مِمَّا أَظْهَرَهُ مِنْ نَفَاذِ قُدْرَتِهِ وَ عَلى رَبِّهِمْ یَتَوَکَّلُونَ .
3- اى پسر جندب مؤمنین کسانى هستند که از خدا میترسند. و بیم آن دارند که نعمت هدایتى که بایشان ارزانى شده از آنها سلب شود. وقتى بیاد نعمتهاى خدا مىافتند میترسند و بیمناکند و گاهى که آیات خدا بر آنها تلاوت مىشود ایمانشان افزوده میگردد، بواسطه آنچه مشاهده میکنند از نفوذ قدرت پروردگار بر پروردگار خویش توکل دارند.
4- یَا ابْنَ جُنْدَبٍ قَدِیماً عَمِرَ الْجَهْلُ- وَ قَوِیَ أَسَاسُهُ وَ ذَلِکَ لِاتِّخَاذِهِمْ دِینَ اللَّهِ لَعِباً- حَتَّى لَقَدْ کَانَ الْمُتَقَرِّبُ مِنْهُمْ إِلَى اللَّهِ بِعَمَلِهِ یُرِیدُ سِوَاهُ- أُولئِکَ هُمُ الظَّالِمُونَ